Συλλογές
Τίτλος Μέθοδοι οικονομικής αποτίμησης τραπεζών
Εναλλακτικός τίτλος Bank valuation
Δημιουργός Γιαννάκου, Σοφία
Συντελεστής Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης
Κόρδας, Γρηγόρης
Σαπουντζόγλου, Γεράσιμος
Τύπος Text
Φυσική περιγραφή 139σ.
Γλώσσα el
Περίληψη Πώς αξιολογείται μία τράπεζα; Πώς μετράμε την ασφάλεια μιας τράπεζας και τη χρηματοοικονομική απόδοσή της; Με τη μορφή αυτών των ρητορικών ερωτήσεων μας εισάγει ο Joseph Sinkey (2002) στο κεφάλαιο του βιβλίου του που πραγματεύεται θέματα σχετικά με την οικονομική αποτίμηση των τραπεζών, την ασφάλεια και την επίδοση των ιδρυμάτων αυτών. Η ενοποίηση, η ανασυγκρότηση, και οι χρεοκοπίες στον τραπεζικό τομέα αύξησαν το ενδιαφέρον και τη σημασία αυτών των βασικών ερωτήσεων. Η επικείμενη και τόσο αναγκαία αναδιοργάνωση του τραπεζικού τομέα, που περιλαμβάνει τη μορφή περικοπής μερισμάτων, διαφόρων επιβαρύνσεων επί των κερδών (ιδίως για τα επισφαλή δάνεια) και μείωση του προσωπικού, δημιουργεί νευρικότητα στους μετόχους και στους υπαλλήλους σχετικά με τις επενδύσεις τους και τις θέσεις εργασίας τους. Οι πρόσφατες πολυάριθμες χρεοκοπίες μεγάλων τραπεζών παγκόσμια, προκάλεσαν κρίση στην ασφάλιση καταθέσεων, η οποία προκάλεσε έντονες ανησυχίες στους καταθέτες και στους πιστωτές για την τραπεζική ασφάλεια. Στην παρούσα μελέτη θα παρουσιάσουμε τις μεθόδους μιας τυπικής διαδικασίας αποτίμησης, η οποία περιλαμβάνει τη συλλογή και αξιολόγηση πληροφοριών για να εξαχθεί στο τέλος, κάποια αξία για τους τίτλους (ομόλογα, μετοχές) μιας τράπεζας. Οι μέθοδοι αποτίμησης που αναλύονται στην παρούσα εργασία είναι, η Μέθοδος Ρυθμού Προεξόφλησης Μερισμάτων - Dividend Discount Model (DDM), η Μέθοδος Προεξόφλησης Ταμειακών Ροών - Discounted Cash Flow Valuation (FCFE), Μέθοδος Εγγυημένων Ιδίων Κεφαλαίων (Προστιθέμενο Οικονομικό Όφελος) – Warranted Equity Method (EVA), η Μέθοδος Σχετικής Αποτίμησης - Valuation Relative to similar Assets (P/E, P/BV),η Μέθοδος Αποτίμησης βασισμένη στους Χρηματοοικονομικούς Φορείς ή γενικότερα στην Αγορά - Market Price Method, η Μέθοδος Γραμμικής παλινδρόμησης - Value Map, Μέθοδος Αποτίμησης με τη συμβολή του Brand name, και τέλος η Μέθοδος του Αθροίσματος των Μερών – Sum of the Parts Method.Σύμφωνα με τους Copeland, Coller, Murrin (2000), η αποτίμηση είναι ουσιαστικά μία επαναληπτική διαδικασία. Όσο περισσότερα μαθαίνεις τόσες περισσότερες ερωτήσεις γεννώνται. Επιπλέον αποκτάται καλύτερη επίγνωση της κατάστασης, με αποτέλεσμα να απαιτείται επανεξέταση και πιθανόν αναθεώρηση της μέχρι τώρα ανάλυσης. Η περίπτωση των τραπεζικών ιδρυμάτων αποτελεί μία πρόκληση για αποτίμηση και αυτό συμβαίνει για δυο βασικούς λόγους: ο πρώτος είναι ότι η φύση των λειτουργιών τους καθιστά δύσκολο τον καθορισμό του δανεισμού και των επανεπενδύσεων κάνοντας ακόμη δυσκολότερο τον καθορισμό των ταμειακών ροών τους, και ο δεύτερος λόγος είναι ότι υποβάλλονται σε νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως είναι οι κεφαλαιακές απαιτήσεις και τα εποπτικά κεφάλαια που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την αποτίμηση. Στο δεύτερο κεφάλαιο συγκεκριμένα κάνουμε αναφορά στις εξαγορές και τις συγχωνεύσεις των τραπεζών οι οποίες ως κύριο ρόλο έχουν να ενισχύσουν τόσο την τάξη των εταιρικών μεγεθών όσο και να βελτιώσουν την παραγωγικότητα τους, αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις κεφαλαιακές εισροές του οικονομικού κυκλώματος., οδηγώντας κατά αυτόν τον τρόπο στην <τραπεζική ενοποίηση>. Συνεπάγεται ότι τόσο οι αγοραστές όσο και οι πωλητές, αν πρόκειται να μεγιστοποιήσουν τις αξίες των μετοχών τους, πρέπει να γνωρίζουν πώς να αποτιμούν τις τράπεζες.Το τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζει τη χρησιμότητα της καθιέρωσης των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, Δ.Λ.Π.-(International Accounting Standards, I.A.S.).Πραγματεύεται την ανάγκη ύπαρξης τους τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε διεθνές, εξαιτίας της διεθνοποίησης, πλέον, της δυνατότητας δανεισμού φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων. Επιπλέον αποδεικνύεται πόσο σημαντική διαφορά νοοτροπίας έχει επέλθει όσον αφορά στην επεξεργασία στοιχείων, στη σύνταξη οικονομικών καταστάσεων και στην παρουσίαση πληροφοριών προς τρίτους.Αφού έχουμε αναλύσει σε κάθε κεφάλαιο ξεχωριστά τις μεθόδους αποτίμησης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων(κεφ. 4-11) στο κεφάλαιο δώδεκα εξετάζουμε τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις τριών μεγάλων οίκων πιστοληπτικής ικανότητας (Moody’s, Fitch, S&P) για να αποσαφηνίσουμε και να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο που κατατάσσουν και βαθμολογούν τα τραπεζικά ιδρύματα. Τέλος στο κεφάλαιο δεκατρία είναι ωφέλιμο να αναφέρουμε Το σύμφωνο της Βασιλείας για την κεφαλαιακή επάρκεια και συγκεκριμένα αναφέρεται ως Basel2. Εξετάζουμε το τόσο επίκαιρο θέμα της επάρκειας των κεφαλαίων των πιστωτικών ιδρυμάτων, ορίζουμε και αναλύουμε το δείκτη φερεγγυότητας και κάνουμε μία τελευταία διασαφήνιση μεταξύ - Economic Capital Εποπτικού και Οικονομικού κεφαλαίου.
Λέξη κλειδί Συνθήκη της Βασιλείας II
Μέθοδος του Αθροίσματος των Μερών
Μέθοδος Γραμμικής Παλινδρόμησης
Μέθοδος Αποτίμησης με τη Συμβολή του Brand name
Αποτίμηση τραπεζών
Μέθοδος Ρυθμού Προεξόφλησης Μερισμάτων
Μέθοδος Προεξόφλησης Ταμειακών Ροών
Μέθοδος Εγγυημένων Ιδίων Κεφαλαίων
Μέθοδος Σχετικής Αποτίμησης
Μέθοδος Αποτίμησης Βασισμένη στους Χρηματοοικονομικούς Φορείς ή γενικότερα στην Αγορά
Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (ΔΛΠ)
Ημερομηνία 31-01-2009
Άδεια χρήσης https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/