Συλλογές
Τίτλος Η εταιρική κοινωνική ευθύνη ως εργαλείο στρατηγικής
Δημιουργός Tραμπάκουλου, Ευσταθία
Συντελεστής Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων
Μανωλόπουλος, Δημήτριος
Ιωαννίδης, Αντώνης
Παπαδάκης, Βασίλης
Τύπος Text
Φυσική περιγραφή 82σ.
Γλώσσα el
Αναγνωριστικό http://www.pyxida.aueb.gr/index.php?op=view_object&object_id=9468
Περίληψη Businesses as living organisms have always affected the wider community both socially, economically, labor-wise and environmentally. In a society where pluralism prevails, technology, information and everything is constantly evolving, the need arose to create a framework under which the company is called to operate, this framework was called Sustainable Development.Sustainable Development as a subject of study in recent years raises expectations and raises the hope that the forthcoming and rapid growth will protect natural and social resources to the extent possible while achieving the desired economic benefits.Therefore, in the light of globalization and market liberalization, companies have decided to adopt the term Corporate Social Responsibility. Over time, the concepts of Sustainable Development and Corporate Social Responsibility are intertwined and ultimately considered identical by companies. Corporate Social Responsibility is now a reality in a new world that requires a new way of thinking and acting from the modern business model. According to Victor Hugo "There is nothing stronger in this world than an idea that has come to fruition."Therefore, the question arises here: In an environment that is constantly changing, how do businesses react, do they listen to any changes and needs in this direction? In order to answer this question, I decided to deal with the following companies operating in Greece: Apivita, Titan, Unilever, OPAP, Olympic Brewery and Papoutsanis.The purpose of the study, therefore, is to draw conclusions about which Corporate Social Responsibility actions are developed by these companies and whether there is a specific strategic plan behind each action. In particular, an attempt is made to compare these companies through the use of a common questionnaire. Aiming at the most complete and comprehensive approach to the issue, the following structure was followed. More specifically, the first chapter analyzes the internal and external environment of a company, which is the basis for the formulation and implementation of that strategy that will yield the desired results. Through this analysis, the company manages to highlight and emphasize the those elements that it will have to deal with in order to strengthen its position, to satisfy the interest and to respond to the calls of the time.In the second chapter, the concept of strategy is approached, as the effort of this case is located in the promotion of Corporate Social Responsibility as a tool of strategy. Therefore, the theoretical framework of the strategy is given, how it is formed and what are its stages. There is also talk of implementation and its types, knowledge required for the conception and implementation of a company's policy. Continuing in the third chapter, the concept of Corporate Social Responsibility and its historical development are examined. In particular, the mission and objectives are described, the benefits for the responsible companies are analyzed and the stakeholders are affected. It also presents its four pillars and outlines the wider international context, as well as the domestic one. Finally, this section gives the steps and stages of planning and adopting Corporate Social Responsibility.The last section lists the methodology used in the study. More specifically, the present study is qualitative and for its conduct telephone conversations were conducted with company executives to complete a questionnaire regarding the following areas: business administration, social sustainability, business behavior and compliance, environmental sustainability and supply management. In addition, the Corporate Social Responsibility actions of these companies were searched and recorded and the existence of a sustainable development report was investigated.As it emerged from this review, the companies Apivita, Titan, OPAP and Papoutsanis issue annual reports of sustainable development according to the GRI standards. Unilever and Olympic Brewery (Carlsberg member) issue annual group reports based on the United Nations Global Compact and GRI standards respectively. Also, based on the questionnaire, it seems that the study companies cover most of the questions. This fact shows that although the adoption of Corporate Social Responsibility is not mandatory, nevertheless, Greek companies such as OPAP and Papoutsanis, are increasingly developing their corporate social footprint, investing in new actions and strengthening existing ones. On the other hand, multinational companies such as Unilever, Olympic Brewery and Titan seem to have long-term action plans.In summary, the study attempts to draw conclusions about Corporate Social Responsibility as a strategy tool. In other words, in the event that the companies to be studied adopt Corporate Social Responsibility actions, any of their relationship with their strategy should be highlighted. At the same time, it aspires to contribute to the understanding of its adoption, as it appears that Greece lags behind in this direction according to CSR performance surveys, as it lacks a national CSR stock index (according to Syriopoulos & Merikas 2005) or some other rating system such as for example in America and England.
Ανέκαθεν οι επιχειρήσεις ως ζωντανοί οργανισμοί επηρέαζαν το ευρύτερο σύνολο τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε οικονομικό, εργασιακό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Σε μια κοινωνία όπου επικρατεί ο πλουραλισμός, η τεχνολογία, η πληροφόρηση και όλα εξελίσσονται συνεχώς, προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου υπό το οποίο η εκάστοτε επιχείρηση καλείται να λειτουργήσει, το πλαίσιο αυτό ονομάστηκε Βιώσιμη Ανάπτυξη. Η Βιώσιμη Ανάπτυξη ως αντικείμενο μελέτης τα τελευταία χρόνια δημιουργεί προσδοκίες και γεννά την ελπίδα πως η επερχόμενη και ραγδαία ανάπτυξη θα προστατεύει τους φυσικούς και κοινωνικούς πόρους στο μέτρο του εφικτού επιφέροντας συνάμα τα επιθυμητά οικονομικά οφέλη.Ως εκ τούτου, υπό το φως της παγκοσμιοποίησης και της απελευθέρωσης των αγορών οι επιχειρήσεις αποφάσισαν να υιοθετήσουν τον όρο Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Στην πάροδο του χρόνου οι έννοιες της Βιώσιμης Ανάπτυξης και της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης είναι συνυφασμένες και τελικά θεωρούνται ταυτόσημες από τις επιχειρήσεις. H Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη είναι πλέον πραγματικότητα σε έναν νέο κόσμο που επιτάσσει και ένα νέο τρόπο σκέψης και δράσης από το σύγχρονο επιχειρηματικό μοντέλο. Σύμφωνα με τον Victor Hugo :‘’ Δεν υπάρχει κάτι πιο δυνατό σε αυτόν τον κόσμο από μια ιδέα για την οποία έχει έρθει η ώρα να πραγματοποιηθεί.’’Επομένως, εδώ γεννάται το εξής ερώτημα: Σε ένα περιβάλλον που συνεχώς αλλάζει, πώς αντιδρούν οι επιχειρήσεις, αφουγκράζονται τις όποιες αλλαγές και ανάγκες προς αυτήν την κατεύθυνση; Με σκοπό την απάντηση αυτού του ερωτήματος αποφάσισα να ασχοληθώ με τις ακόλουθες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα: Apivita, Titan, Unilever, ΟΠΑΠ, Ολυμπιακή ζυθοποιία και Παπουτσάνης. Σκοπός της μελέτης, συνεπώς, είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με το ποιες δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης αναπτύσσονται από αυτές τις εταιρείες και αν υπάρχει συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο πίσω από κάθε δράση. Ειδικότερα, επιχειρείται η σύγκριση των εν λόγω εταιρειών μέσω της χρήσης κοινού ερωτηματολογίου.Με στόχο την πληρέστερη και πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση του θέματος ακολουθήθηκε η παρακάτω δομή. Αναλυτικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο αναλύεται το εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον μιας επιχείρησης, το οποίο αποτελεί τη βάση για τη διαμόρφωση και την υλοποίηση εκείνης της στρατηγικής που θα αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μέσω αυτής της ανάλυσης καταφέρνει η εκάστοτε επιχείρηση να αναδείξει και να υπογραμμίσει τα στοιχεία εκείνα με τα οποία θα πρέπει να ασχοληθεί προκειμένου να ισχυροποιήσει τη θέση της, να ικανοποιήσει το ενδιαφέρον και να ανταποκρίνεται στα κελεύσματα της εποχής.Στο δεύτερο κεφάλαιο, προσεγγίζεται η έννοια της στρατηγικής, καθώς η προσπάθεια της προκείμενης εντοπίζεται στην ανάδειξη της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ως ένα εργαλείο στρατηγικής. Δίδεται, επομένως, το θεωρητικό πλαίσιο της στρατηγικής, το πως διαμορφώνεται και ποια τα στάδια της. Επίσης, γίνεται λόγος για την υλοποίηση και τα είδη της, γνώσεις προαπαιτούμενες για τη σύλληψη και εφαρμογή της πολιτικής μιας επιχείρησης.Συνεχίζοντας στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζεται η έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και η ιστορική της εξέλιξη. Ειδικότερα, περιγράφονται η αποστολή και οι στόχοι, αναλύονται τα οφέλη για τις υπεύθυνες επιχειρήσεις και θίγονται τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ακόμη, παρουσιάζονται οι τέσσερις πυλώνες της και σκιαγραφείται το ευρύτερο διεθνές πλαίσιο, όπως επίσης και το εγχώριο. Τέλος, στην εν λόγω ενότητα δίδονται τα βήματα και στάδια σχεδιασμού και υιοθέτησης της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.Στην τελευταία ενότητα, παρατίθεται η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη. Πιο συγκεκριμένα, η παρούσα μελέτη είναι ποιοτική και για τη διεξαγωγή της πραγματοποιήθηκαν τηλεφωνικές συνδιαλέξεις με στελέχη των εταιρειών για τη συμπλήρωση ερωτηματολογίου αναφορικά με τους εξής άξονες: διοίκηση επιχείρησης, κοινωνική βιωσιμότητα, επιχειρηματική συμπεριφορά και συμμόρφωση, περιβαλλοντική βιωσιμότητα και διαχείριση προμηθευτών. Πέραν αυτής, αναζητήθηκαν και καταγράφηκαν οι δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης αυτών των εταιρειών και διερευνήθηκε η ύπαρξη απολογισμού βιώσιμης ανάπτυξης.Όπως προέκυψε από την ανασκόπηση αυτή, οι εταιρείες Apivita, Titan, ΟΠΑΠ και Παπουτσάνης εκδίδουν ετήσιους απολογισμούς βιώσιμης ανάπτυξης σύμφωνα με τα πρότυπα GRI. Οι εταιρείες Unilever και Ολυμπιακή ζυθοποιία (μέλος Carlsberg) εκδίδουν ετήσιους απολογισμούς σε ομιλικό επίπεδο βάση του United Nations Global Compact και τα πρότυπα GRI αντίστοιχα. Ακόμη, βάση του ερωτηματολογίου φαίνεται πως οι εταιρείες της μελέτης, καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των ερωτήσεων. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει πως αν και η υιοθέτηση Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης δεν έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα, εν τούτοις, ελληνικές επιχειρήσεις όπως ο ΟΠΑΠ και ο Παπουτσάνης, αναπτύσσουν ολοένα και περισσότερο το εταιρικό κοινωνικό τους αποτύπωμα, επενδύοντας σε νέες δράσεις και ενισχύοντας τις ήδη υπάρχουσες. Από την άλλη, πολυεθνικές εταιρείες όπως η Unilever, η Ολυμπιακή ζυθοποιία και ο Titan φαίνεται να έχουν μακρόπνοα σχέδια ανάπτυξης δράσεων.Συνοψίζοντας, η μελέτη επιχειρεί να εξάγει συμπεράσματα σχετικά με την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη ως ένα εργαλείο στρατηγικής. Με άλλα λόγια, στην περίπτωση που οι προς μελέτη επιχειρήσεις υιοθετούν δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης να αναδειχθεί η όποια τους σχέση με τη στρατηγική τους. Συνάμα φιλοδοξεί να συντελέσει στην κατανόηση της υιοθέτησης της, καθώς όπως προκύπτει η Ελλάδα υστερεί ως προς αυτήν την κατεύθυνση σύμφωνα με έρευνες περί της μέτρησης επιδόσεων ΕΚΕ, καθώς στερείται ενός εθνικού χρηματιστηριακού δείκτη ΕΚΕ (κατά Syriopoulos & Merikas 2005) ή κάποιου άλλου συστήματος αξιολόγησης όπως λόγου χάρη στην Αμερική και την Αγγλία.
Λέξη κλειδί Εσωτερικό-εξωτερικό περιβάλλον
Στρατηγική
Corporate Social Responsibility (CSR)
Ιnternal-external environment
Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ)
Strategy
Διαθέσιμο από 2022-05-12 23:05:19
Ημερομηνία έκδοσης 2022
Ημερομηνία κατάθεσης 2022-05-12 23:05:19
Δικαιώματα χρήσης Free access
Άδεια χρήσης https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/