Abstract : | Είναι σαφές, ειδικά στις μέρες μας, ότι ο τομέας της ενέργειας οδηγεί τις εξελίξεις σε εθνικό και διεθνές, γεωπολιτικό επίπεδο. Κεντρικό ρόλο σε αυτές τις εξελίξεις έχουν τα ορυκτά καύσιμα, που συνιστούν τον κυρίαρχο ενεργειακό πόρο σε επίπεδο ζήτησης και κατανάλωσης, με την προοπτική υποκατάστασής τους από πράσινες μορφές ενέργειας να θεωρείται ακόμα αρκετά μακρόπνοη και απαιτητική διαδικασία. Ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις που αφορούν σε έργα ανάπτυξης και οικονομικής εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων, και ειδικότερα στο πεδίο της έρευνας και παραγωγής, παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για τα κράτη υποδοχής και τις εταιρείες – επενδυτές. Η παρούσα εργασία πραγματεύεται μία τέτοια περίπτωση διαπραγμάτευσης, που έλαβε χώρα μεταξύ της Ελλάδας και της κοινοπραξίας εταιρειών Total-ExxonMobil-ΕΛΠΕ για τις θαλάσσιες περιοχές «Δυτικά και Νοτιοδυτικά Κρήτης», η οποία οδήγησε στη σύναψη αντίστοιχων συμβάσεων το 2019. Για λόγους πληρέστερης κατανόησης της πορείας και έκβασης της διαπραγμάτευσης εξετάζονται οι ενεργειακές εξελίξεις και τα δεδομένα αξιοποίησης των υδρογονανθράκων σε διεθνές, περιφερειακό (ΕΕ, ΝΑ Μεσόγειος) και εθνικό επίπεδο, δίνοντας έμφαση στο φυσικό αέριο. Με βάση το υφιστάμενο ερευνητικό έργο και τα τεχνικό-οικονομικά στοιχεία της διαπραγμάτευσης και επακόλουθης συμφωνίας, αναδεικνύονται οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαπραγματευτική σχέση των μερών, αναπτύσσεται μεθοδολογία για την εκτίμηση της διαπραγματευτικής τους δύναμης και αναλύονται πτυχές της διαπραγμάτευσης υπό το πρίσμα της Οικονομικής Διπλωματίας (ΟΔ). Προς τούτο, συνεκτιμάται πληθώρα ανοικτών δεδομένων από σχετικές εκθέσεις διεθνών και εθνικών θεσμών (οργανισμοί, εταιρείες, φόρα κλπ.), που παρατίθενται σε αντίστοιχους πίνακες και γραφήματα στα Παραρτήματα. Εξάγονται συμπεράσματα βάσει των αποτελεσμάτων που δεικνύουν επικράτηση συνεργατικού κλίματος στη διαπραγμάτευση, με ασσυμετρία ως προς την ισορροπία ισχύος υπέρ της κοινοπραξίας (περίπου 4:1) και προοπτική βελτίωσης της θέσης της Ελλάδας στο επίπεδο της ΟΔ σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Τέλος διατυπώνονται προτάσεις για περαιτέρω έρευνα It is clear especially nowadays that the energy sector plays a leading role in national, international and geopolitical level. The focal point lies on the fossil fuels which constitute the major energy commodity in terms of demand and consumption, with the perspective of being substituted in the energy mix by green forms of energy to be deemed as a lengthy and challenging process. Thus, the negotiations over projects pertinent to the development and financial exploitation of hydrocarbons, especially in the field of exploration and production are of great interest to host countries and the companies – investors. Such case of negotiation that took place between Greece and the Joint Venture of Total-ExxonMobil-ELPE concerning the offshore blocks “West and Southwest Crete”, which led to the respective contract awards in 2019 is the focus of the present thesis. For reasons of completeness, thorough study is dedicated to the progress of the energy sector and the developments in hydrocarbons use in the international context as well as in the regional (EU, Eastern Mediterranean) and national level, giving emphasis on the natural gas aspect. Considering the relevant research and the technical-financial data of the negotiation and subsequent agreement, this study aims to highlight the factors that shape the negotiation relationship, establish a methodology to quantitative estimate the negotiation power balance and showcase certain features of the negotiation in the framework of Economic Diplomacy. In doing so, a plethora of open data are taken into account coming from various sources of international, national and institutional origin (international organizations, oil companies, industry forums etc.) that are provided in the relevant tables, graphs and Annexes. Based on the results of this endeavor conclusions are drawn that indicate a cooperative negotiation with power asymmetry (4:1) towards the joint venture and improvement prospects for Greece’s position regarding the Economic Diplomacy policy in regional and national level. Lastly, recommendations are put forward for further research
|
---|