Abstract : | Στην συγκεκριμένη μελέτη παρουσιάζονται διαφορετικές θεωρίες (επιχειρηματικός κύκλος, κομματική σύγκλιση, παίκτες βέτο) και παράγοντες (παγκοσμιοποίηση, κομματική σύνθεση, εκλογικός ανταγωνισμός), μέσω των οποίων επιχειρείται να ανιχνευθεί το μέγεθος και η έκτασης της επίδρασης της κομματικής ιδεολογίας στις κοινωνικές δαπάνες. Η κλασσική κομματική θεωρία του Hibbs παρά την μεγάλη αμφισβήτηση που αντιμετώπισε, δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να απορριφθεί συλλήβδην, καθώς αποδεικνύεται μέσω διαφόρων μελετών ότι διατηρεί ακόμη κάποια ερείσματα έστω και αν αυτά είναι αρκετά περιορισμένα. Στην παρούσα λοιπόν εργασία μέσω της μεθόδου της απλής γραμμικής παλινδρόμησης αναζητείται η έκταση και η δύναμη της συσχέτισης μεταξύ των κοινωνικών δαπανών (ενεργά προγράμματα εργασίας, δαπάνες για ηλικιωμένους, επιδόματα ανεργίας), των δαπανών για την υγεία και την παιδεία και της ιδεολογίας των κομμάτων. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η επίδραση της κομματικής ιδεολογίας είναι περιορισμένη καθώς στατιστική σημαντικότητα εμφανίζεται μόνο μεταξύ αριστερών κομμάτων και δαπανών για την υγεία In this specific study, different theories (business cycle, party convergence, veto players) and factors (globalization, party composition, electoral competition) are presented, through which an attempt is made to detect the size and extent of the influence of party ideology on social expenses. Hibbs' classic party theory, despite the great controversy it faced, cannot be completely rejected in any way, as it is proven through various studies that it still retains some foundations even if they are quite limited. In this paper, through the method of simple linear regression, the extent and strength of the correlation between social expenditures (active work programs, expenditures for the elderly, unemployment benefits), health and education expenditures, and party ideology is sought. The results show that the effect of party ideology is limited as statistical significance appears only between left-wing parties and health spending.
|
---|