| Abstract : | Στην παρούσα εργασία παρουσιάζουμε ένα μοντέλο ενδογενούς οικονομικής μεγέθυνσης, στο οποίο η κυβέρνηση παρεμβαίνει ασκώντας δημοσιονομική πολιτική. Η κυβέρνηση παρέχει ταυτοχρόνως παραγωγικά δημόσια αγαθά (productive G), τα οποία ασκούν μια θετική εξωτερική επίδραση στις ιδιωτικές επιχειρήσεις (positive externality), αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο την παραγωγικότητά τους, και καταναλωτικά δημόσια αγαθά (non – productive G), τα οποία παρέχουν άμεση χρησιμότητα στα νοικοκυριά. Η χρηματοδότηση των παραπάνω αγαθών γίνεται από τα συνολικά φορολογικά έσοδα. Ωστόσο, λόγω της στρεβλωτικής φύσης της φορολογικής πολιτικής, οδηγούμαστε σε ένα second best περιβάλλον, οπότε κρίνεται αναγκαία η αναζήτηση της άριστης οικονομικής πολιτικής. Τα ερωτήματα, τα οποία εξετάζουμε είναι: Ποιο είναι το επιθυμητό μέγεθος του δημοσίου τομέα GY και ποιος ο άριστος φορολογικός συντελεστής ?Ποια είναι η επιθυμητή σύνθεση των δημοσίων δαπανών (productive G vs non – productive G ) ?Επίσης, παρουσιάζουμε το πρόβλημα του κοινωνικού σχεδιαστή (social planner),όπου οδηγούμαστε σε κατά Pareto άριστη κατανομή των πόρων και κατ΄ επέκτασιν σε ένα first best περιβάλλον. Τέλος, παραθέτουμε μια σύγκριση των first best και second best λύσεων.
|
|---|
Copyright © 2013 Library AUEB. All rights reserved.