Abstract : | Η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης, ένα όραμα ορισμένων εμπνευσμένων φιλοσόφων και στοχαστών1, αναδύεται δυναμικά μέσα από τις στάχτες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, καλλιεργώντας την ελπίδα ότι οι ευρωπαίοι, βάζοντας τέλος στις συγκρούσεις, μπορούν, να επιτύχουν τους πολιτικούς στόχους της συμφιλίωσης, της ειρήνης και της ασφάλειας μέσα από την οικονομική συνεργασία, η οποία θα καταστήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση μία κραταιά οικονομική δύναμη, αξιόμαχη στον σκληρό ανταγωνισμό της διεθνούς οικονομικής «σκακιέρας». Πρωταρχικός στόχος της ευρωπαϊκής ενοποίησης υπήρξε, συνεπώς, η δημιουργία μίας ανοιχτής ευρωπαϊκής αγοράς, βασισμένης σε ελεύθερο και υγιή ανταγωνισμό. Η συλλογιστική της εσωτερικής αγοράς2 έγκειται άλλωστε στο γεγονός ότι: «Μια ενιαία αγορά που λειτουργεί ομαλά είναι ουσιαστικής σημασίας για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και ανάπτυξης, καθώς και για την προώθηση της οικονομικής σταθερότητας. Όσο πιο αποτελεσματική είναι η ενιαία αγορά, τόσο περισσότερο θα βελτιώνεται το επιχειρηματικό περιβάλλον, ενθαρρύνοντας, κατά συνέπεια, τις επιχειρήσεις να επενδύουν και να δημιουργούν θέσεις εργασίας, ενώ θα αυξάνεται περισσότερο η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και η ζήτηση». Αυτός ο ξεκάθαρος στόχος εμπεριέχεται3, συνεπώς, και μέσα στον πυρήνα κάθε άλλης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τα πρώτα κιόλας δειλά βήματα της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
|
---|