Abstract : | Η μέθοδος του propensity score έγινε το 1983 από τους Rosenbaum and Rubin και επιτρέπει στους ερευνητές την αποφυγή πολυέξοδων και χρονοβόρων μεθόδων τυχαιοποίησης ενός δείγματος χωρίς ανοχή στην ακρίβεια των εξαγόμενων αποτελεσμάτων με πολλές πρακτικές εφαρμογές. Αν και μπορεί να θεωρηθεί και ως προέκταση της μεθόδου της λογιστικής παλινδρόμησης παρόλα αυτά οι αλγόριθμοι αντιστοίχισης των παρατηρήσεων μεταξύ των ομάδων ελέγχου και θεραπείας επιτρέπουν μια πιο ασφαλή προσέγγιση από πλευράς ακρίβειας με απαλοιφή ή μείωση του συστηματικού σφάλματος και της αιτιότητας σε σύγκριση με τις κλασσικές μελέτες παρατήρησης (observational studies). Με σκοπό την εξέταση των επιδόσεων κυρίως της μεθόδου full matching σε δυαδικά αποτελέσματα (ομάδα θεραπείας και ελέγχου) και την σύγκριση των εφαρμοζόμενων μεθόδων πραγματοποιήθηκε προσομοίωση δεδομένων και εφαρμογή των μεθόδων σε αυτά, ακολουθώντας τις μεθόδους των Austin&Stuart. Η προσομοίωση έγινε με την βοήθεια του στατιστικού προγράμματος R και τα αποτελέσματα έδειξαν την μείωση του συστηματικού σφάλματος στην εφαρμογή της οικογένειας των μεθόδων full matching αλλά δεν έδειξε βελτίωση στην περίπτωση της μεθόδου IPTW και ΝΝΜ. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται λεπτομερώς σε μία κριτική επισκόπηση της μεθοδολογίας που ακολουθήθηκε, όπως και των συμφωνιών και των διαφορών με αυτή. The propensity score method was developed in 1983 by Rosenbaum and Rubin and allows researchers to avoid costly and time-consuming methods of randomizing a sample without tolerating the accuracy of the output results with many practical applications. Although it can be considered as an extension of the regression method, nevertheless the observation matching algorithms between the control and treatment groups allow a more secure approach to accuracy by eliminating or reducing systematic error and causality compared to classical studies observation.In order to examine the performance of mainly the full matching method in binary results (treatment and control group) and to compare the applied methods, data were simulated and applied to them, following the methods of Austin & Stuart. The simulation was performed using the statistical program R and the results showed a reduction in the systematic error in the family of full matching methods but showed no improvement in the case of IPTW and NNM methods. The results are presented in detail in a critical overview of the methodology followed, as well as the agreements and differences with it.
|
---|