Abstract : | Οι συγκρούσεις μεταξύ της μητρικής εταιρίας και των θυγατρικών αυτής, επιδρούν σημαντικά στα δεδομένα των σχέσεων των πολυεθνικών δικτύων και επηρεάζουν την απόδοση του. Η θεωρία των πρακτόρων (agency theory), αποτελεί μια συχνά χρησιμοποιούμενη οπτική υπό την οποία μπορεί κανείς να εξετάσει τις σχέσεις αυτές. Ο βαθμός ενοποίησης μεταξύ μητρικής και θυγατρικής δύναται να αποτελέσει έναν έγκυρο και αξιόπιστο δείκτη για την καταγραφή της έντασης της α-/συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει την επίδραση του βαθμού ενοποίησης-ευθυγράμμισης του πολυεθνικού δικτύου στα χρηματοοικονομικά και μη χρηματοοικονομικά αποτελέσματα των θυγατρικών. Η καταγραφή του βαθμού ενοποίησης μεταξύ μητρικής και θυγατρικής επιχειρείται ως προς τις ακόλουθες διαστάσεις: α) στρατηγική β) πολιτισμική γ) εταιρική διακυβέρνηση, δ) χρηματοοικονομική ε) ανθρωπίνων πόρων και στ) περιβαλλοντική. Για την εμπειρική διερεύνηση των παραπάνω σχέσεων, συνελλέχθησαν δεδομένα από θυγατρικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά.Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν πως το σύνολο των πτυχών ενοποίησης επιδρά στις δύο διαστάσεις της απόδοσης των θυγατρικών (χρηματοοικονομική και μη χρηματοοικονομική), ωστόσο με διαφορετικό πρόσημο και ένταση η κάθε μία. Ο βαθμός ενοποίησης αναφορικά με τη στρατηγική, την πολιτισμική διάσταση και τις πρακτικές εταιρικής διακυβέρνησης παρουσιάζει θετική συσχέτιση με τη χρηματοοικονομική απόδοση των θυγατρικών, ενώ η σχέση μεταξύ χρηματοοικονομικής σύγκλισης μητρικής-θυγατρικής και μη χρηματοοικονομικών αποτελεσμάτων καταγράφεται ως αρνητική. Επιπρόσθετα, η σύγκλιση μητρικής-θυγατρικής ως προς τις πρακτικές ανθρωπίνων πόρων βρέθηκε να επιδρά αρνητικά στα χρηματοοικονομικά αποτελέσματα των θυγατρικών αλλά θετικά στα μη χρηματοοικονομικά. Τέλος, η ευθυγράμμιση στη βάση μιας κοινής περιβαλλοντικής πολιτικής φαίνεται να επενεργεί θετικά στις δύο διαστάσεις της απόδοσης. Η εν λόγω μελέτη φιλοδοξεί να αποτελέσει μια προσθήκη σε θεωρητικό επίπεδο, στο βαθμό που προτείνει τη χρήση πολλαπλών διαστάσεων για την αξιολόγηση του βαθμού ενοποίησης του ΠΕ δικτύου, αλλά και χρήσιμο οδηγό για τους διοικούντες των ΠΕ, που στοχεύουν στην κεφαλαιοποίηση των ωφελειών της εσωτερικής ενοποίησης. Agency manifestations in multinational firms unquestionably influence the performance of parent company and subsidiaries alike. The alignment construct has been excessively used in agency literature as a proxy of agency intensity between the headquarter and subsidiaries. The main objectives of the current study were to explore the effect of various dimensions of the alignment construct, namely a) strategic, b) cultural, c) corporate governance, d) financial, e) HR and f) environmental alignment on subsidiaries’ financial and non-financial performance outcomes. Thereunto, data was collected from MNE subsidiaries operating in Greece. The results demonstrate that all of the examined dimensions of alignment have implications for subsidiaries financial and non-financial performance, yet to a different direction each. In particular, as the regression analysis elucidated, strategic, cultural and corporate governance alignment between HQs and subsidiaries, positively affect financial performance of the latter, while a negative association was found between financial alignment and subsidiary non-financial performance. In addition, HQs-subsidiary alignment on the basis of HR practices negatively related to subsidiary financial performance, but positively related to its non-financial outcomes. Lastly, environmental alignment was found to be decisive for both financial and non-financial performance of subsidiaries. This study provides useful insights for managers working in MNEs to find ways to effectively address agency issues based on the notion of alignment, in the direction of enabling subsidiaries to generate better financial and non-financial results.
|
---|