Abstract : | Η παρούσα Διπλωματική Εργασία με δεδομένα πρωτογενούς έρευναςεπιδιώκει να μελετήσει τις ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες τηςκαραντίνας της περιόδου της πανδημίας COVID-19 στην Ελλάδα, ενώπαράλληλα κάνει σύγκριση των δεδομένων με έρευνες που έχουνπραγματοποιηθεί παγκοσμίως. Για να πραγματοποιηθεί η ανάλυση τωνδεδομένων και να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα ήνα απαντήσουμε τις υποθέσεις που θέσαμε κάναμε χρήση διάφορωνστατιστικών τεχνικών μεθόδων και μοντέλων. Στα συμπεράσματα πουκαταλήξαμε μέσα από την ανάλυση των δεδομένων ήταν ότι στην πρώτηκαραντίνα κυριάρχησαν τα συναισθήματα του άγχους και της ηρεμίας, οιγυναίκες είναι πιο ευάλωτες από τους άνδρες σε καταστάσεις κρίσεων καιεμφανίζουν έντονα το συναίσθημα του άγχους και της μελαγχολίας. Το ίδιοσυμβαίνει και τις νεότερες ηλικίες και όσοι είναι άγαμοι. Επιπλέον μέσα απότις παλινδρομήσεις που πραγματοποιήσαμε καταλήξαμε ότι όσοι έχουν παιδιάκαι ψυχολογική υποστήριξη θα εμφανίσουν λιγότερη ψυχολογική πίεση σεαντίθεση με εκείνους που είναι μόνοι τους ή έχασαν την εργασία τους. Τέλοςστο γενικό συμπέρασμα που καταλήξαμε είναι ότι η πανδημία μπορεί να είναιπαγκόσμια και να βιώνουμε όλοι τα ίδια γεγονότα και να έχουμε νααντιμετωπίσουμε τον ίδιο κοινό εχθρό, αλλά κάθε χώρα εμφανίζει και μικρέςή μεγάλες διαφορές όσο αφορά το ποια συναισθήματα αναπτύσσει και ποιοιπαράγοντες τα επηρεάζουν. Ο κοινός παρανομαστής είναι ότι όλοι μετά απόαυτό που βιώνουμε ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου και άλλων δημογραφικώνχαρακτηριστικών θα εμφανίσουμε έντονο ψυχολογικό στρες. This Thesis, based on primary research data, seeks to study thepsychological and social consequences of quarantine during the COVID -19pandemic in Greece, by comparing data with surveys conducted worldwide. Inorder to implement the analysis of the data, to outcome to some conclusionsand to answer the hypotheses, we used various statistical and technicalmethods and models. The conclusion we reached through the analysis of thedata was that in the first quarantine the feelings of anxiety and calmprevailed. In addition, women are more vulnerable than men in crisissituations and develop feelings of anxiety and melancholy. The same happensto younger ages and those who are single. Furthermore, through theregressions we carried out, we concluded that those who have children andpsychological support will reveal less psychological pressure than those whoare alone or have lost their job. Finally, the general conclusion we havereached is that although the pandemic is global and we all experience thesame events and face the same common enemy, each country presents smallor big differences regarding the emotions that develops and the factors thataffect them. The common denominator is that all of us, regardless of age,gender and other demographic characteristics after this experience we wi lldevelop intense psychological stress.
|
---|