AUEB Library - Digital Repository

PYXIDA Institutional Repository
and Digital Library

Username
Password

Collections :	Ιδρυματικό Αποθετήριο ΟΠΑ / AUEB Institutional Repository Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων / School of Business Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής / Department of Accounting and Finance Μεταπτυχιακές Εργασίες / Postgraduate dissertations

Title :	The effect of EU EmissionsTrading Scheme (EU ETS) on firms' default risk

Alternative Title :	Τo Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών της ΕΕ και η επίδραση του στον κίνδυνο χρεοκοπίας των εταιρειών

Creator :	Τσικουρίδη, Αθηνά Tsikouridi, Athina

Contributor :	Tsouknidis, Dimitrios (Επιβλέπων καθηγητής) Kavussanos, Emmanuel G. (Εξεταστής) Sakkas, Athanasios (Εξεταστής) Athens University of Economics and Business, Department of Accounting and Finance (Degree granting institution)

Type :	Text

Extent :	45p.

Language :	en

Identifier :	http://www.pyxida.aueb.gr/index.php?op=view_object&object_id=9897

Abstract :	Καθώς η κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση του πλανήτη γίνονται όλο και πιο ορατές, έχουν εισαχθεί μια σειρά από πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση και τον μετριασμό των επιπτώσεων της ρύπανσης, καθώς αποτελούν μία υπαρκτή απειλή για το μέλλον της ανθρωπότητας. Η Ευρώπη έχει εισαγάγει αυστηρούς κανονισμούς που σχετίζονται με τους κλιματικούς κινδύνους για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (GHG) και την επίτευξη ουδετερότητας ως προς τον άνθρακα έως το 2050. Η σημαντικότερη πρωτοβουλία της ΕΕ είναι το Ευρωπαϊκό (ΕΕ) Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ), το οποίο από τον σχηματισμό του το 2005 άλλαξε ριζικά την αγορά εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ο κανονισμός, όπως διαμορφώνεται στη Φάση ΙΙΙ (2013-2019), κατανέμει ορισμένα δικαιώματα στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο σύστημα. Οι επιχειρήσεις μπορούν να καταναλώνουν αυτά τα δικαιώματα για τη λειτουργική τους διαδικασία. Σε περίπτωση ύπαρξης πλεοναζόντων δικαιώματα, οι επιχειρήσεις μπορούν να συμμετέχουν στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων για να πουλήσουν το πλεόνασμά τους. Από την άλλη πλευρά, ορισμένες εταιρείες πρέπει να αγοράζουν επιπλέον δικαιώματα σε περίπτωση που έχουν καταναλώσει μέχρι το ανώτατο όριο. Με βάση αυτή τη διαδικασία, ορισμένες επιχειρήσεις θα έχουν πίστωση άνθρακα/όφελος από την εμπορία του πλεονάσματος των αδειών τους, ενώ άλλες θα έχουν κόστος άνθρακα υποχρεούμενες να αγοράσουν πρόσθετα δικαιώματα. Η μελέτη μας αποσκοπεί στον εντοπισμό της ύπαρξης αρνητικής σχέσης μεταξύ της πίστωσης άνθρακα και του κινδύνου αθέτησης / χρεοκοπίας, υπό την έννοια ότι όσο μια επιχείρηση επωφελείται από το σύστημα, βελτιώνοντας τις ταμειακές της ροές, ο κίνδυνος αθέτησης μειώνεται. Χρησιμοποιώντας δεδομένα panel από ένα δείγμα 52 επιχειρήσεων για την περίοδο 2000-2019, διερευνούμε την εν λόγω συσχέτιση. Για τον υπολογισμό του κινδύνου χρεοκοπίας, χρησιμοποιήσαμε το Ζ-score του Altman. Για να καταλήξουμε σε αυτά τα αποτελέσματα, εξετάστηκαν διάφορες μεταβλητές για να εκτιμηθούν το μέγεθος, η κερδοφορία, η μόχλευση, η μεταβλητότητα των τιμών και οι δαπάνες Ε&Α ως μέσα μέσω των οποίων οι εκπομπές μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο αθέτησης. Μέσω της ανάλυσής μας, τεκμηριώνουμε πράγματι μια σημαντική αρνητική σχέση μεταξύ του οφέλους από τον άνθρακα και του κινδύνου χρεοκοπίας. Για να υποστηρίξουμε περαιτέρω την ανάλυσή μας, εμβαθύνουμε επίσης στις επιχειρήσεις υψηλής έντασης άνθρακα, και πιο συγκεκριμένα εστιάζουμε στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, επαληθεύοντας και πάλι την ύπαρξη μιας στατιστικά σημαντικής και αρνητικής σχέσης του οφέλους άνθρακα και του κινδύνου αθέτησης. Τέλος, πραγματοποιήθηκε ανάλυση ευρωστίας με τη χρήση ενός εναλλακτικού μέτρου υπολογισμού του κινδύνου χρεοκοπίας για την επαλήθευση των αποτελεσμάτων μας. Συνολικά, τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα συνεπάγονται συνέπειες πιστωτικού κινδύνου που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τα διάφορα μέρη (ενδιαφερόμενα μέρη) για τη λήψη αποφάσεων. As climate change and global warming become more visible, a set of initiatives have been introduced to tackle and mitigate the pollution effects as they pose an existing threat for humanity. Europe has introduced stringent regulations related with climate-risks to limit greenhouse gas (GHG) emissions and achieve carbon neutrality by 2050. The most important EU initiative is the European (EU) Emissions Trading Scheme (ETS), which from its formation in 2005 has radically changed the carbon emissions market. The regulation as it is formed in Phase III (2013-2019), allocates specific allowances to the firms participating in the scheme. The firms can consume these allowances for their operating process. In case of excess allowances, they can participate in the permits trading system to sell their surplus. On the other hand, certain firms need to purchase extra allowances in case they have consumed up to their capped amount. Based on this process, some firms will have a carbon credit / benefit from trading their surplus of permits whereas others will have a carbon cost being obliged to purchase additional allowances. Our study aims to identify the existence of a negative association between the carbon credit and default risk, in a sense that as long as a company benefits from the scheme, improving its cash-flows, the default risk is decreased. Using panel data from a sample of 52 unique firms over the period 2000-2019, we investigate such association. For the computation of default risk, we have utilized Altman’s z-score. To conclude on these results, several variables were examined to assess the size, profitability, leverage, price volatility and R&D expenses as means through which emissions can affect the default risk. Through our analysis, we indeed document a significant negative relationship between carbon benefit and default risk. To support further our analysis, we dive as well into the high carbon intensive firms, and more specifically we focus on firms operating in electricity sector, verifying again the existence of a statistically important and negative relationship of carbon credit and default risk. Lastly, robust analysis was performed utilizing an alternative default proxy to verify our results. Overall, our results suggests that carbon emissions pose credit risk consequences that should be worth considering by the different parties (stakeholders) for decisions making.

Abstract :

Καθώς η κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση του πλανήτη γίνονται όλο και πιο ορατές, έχουν εισαχθεί μια σειρά από πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση και τον μετριασμό των επιπτώσεων της ρύπανσης, καθώς αποτελούν μία υπαρκτή απειλή για το μέλλον της ανθρωπότητας. Η Ευρώπη έχει εισαγάγει αυστηρούς κανονισμούς που σχετίζονται με τους κλιματικούς κινδύνους για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (GHG) και την επίτευξη ουδετερότητας ως προς τον άνθρακα έως το 2050. Η σημαντικότερη πρωτοβουλία της ΕΕ είναι το Ευρωπαϊκό (ΕΕ) Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ), το οποίο από τον σχηματισμό του το 2005 άλλαξε ριζικά την αγορά εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ο κανονισμός, όπως διαμορφώνεται στη Φάση ΙΙΙ (2013-2019), κατανέμει ορισμένα δικαιώματα στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο σύστημα. Οι επιχειρήσεις μπορούν να καταναλώνουν αυτά τα δικαιώματα για τη λειτουργική τους διαδικασία. Σε περίπτωση ύπαρξης πλεοναζόντων δικαιώματα, οι επιχειρήσεις μπορούν να συμμετέχουν στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων για να πουλήσουν το πλεόνασμά τους. Από την άλλη πλευρά, ορισμένες εταιρείες πρέπει να αγοράζουν επιπλέον δικαιώματα σε περίπτωση που έχουν καταναλώσει μέχρι το ανώτατο όριο. Με βάση αυτή τη διαδικασία, ορισμένες επιχειρήσεις θα έχουν πίστωση άνθρακα/όφελος από την εμπορία του πλεονάσματος των αδειών τους, ενώ άλλες θα έχουν κόστος άνθρακα υποχρεούμενες να αγοράσουν πρόσθετα δικαιώματα. Η μελέτη μας αποσκοπεί στον εντοπισμό της ύπαρξης αρνητικής σχέσης μεταξύ της πίστωσης άνθρακα και του κινδύνου αθέτησης / χρεοκοπίας, υπό την έννοια ότι όσο μια επιχείρηση επωφελείται από το σύστημα, βελτιώνοντας τις ταμειακές της ροές, ο κίνδυνος αθέτησης μειώνεται. Χρησιμοποιώντας δεδομένα panel από ένα δείγμα 52 επιχειρήσεων για την περίοδο 2000-2019, διερευνούμε την εν λόγω συσχέτιση. Για τον υπολογισμό του κινδύνου χρεοκοπίας, χρησιμοποιήσαμε το Ζ-score του Altman. Για να καταλήξουμε σε αυτά τα αποτελέσματα, εξετάστηκαν διάφορες μεταβλητές για να εκτιμηθούν το μέγεθος, η κερδοφορία, η μόχλευση, η μεταβλητότητα των τιμών και οι δαπάνες Ε&Α ως μέσα μέσω των οποίων οι εκπομπές μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο αθέτησης. Μέσω της ανάλυσής μας, τεκμηριώνουμε πράγματι μια σημαντική αρνητική σχέση μεταξύ του οφέλους από τον άνθρακα και του κινδύνου χρεοκοπίας. Για να υποστηρίξουμε περαιτέρω την ανάλυσή μας, εμβαθύνουμε επίσης στις επιχειρήσεις υψηλής έντασης άνθρακα, και πιο συγκεκριμένα εστιάζουμε στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, επαληθεύοντας και πάλι την ύπαρξη μιας στατιστικά σημαντικής και αρνητικής σχέσης του οφέλους άνθρακα και του κινδύνου αθέτησης. Τέλος, πραγματοποιήθηκε ανάλυση ευρωστίας με τη χρήση ενός εναλλακτικού μέτρου υπολογισμού του κινδύνου χρεοκοπίας για την επαλήθευση των αποτελεσμάτων μας. Συνολικά, τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα συνεπάγονται συνέπειες πιστωτικού κινδύνου που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τα διάφορα μέρη (ενδιαφερόμενα μέρη) για τη λήψη αποφάσεων.
As climate change and global warming become more visible, a set of initiatives have been introduced to tackle and mitigate the pollution effects as they pose an existing threat for humanity. Europe has introduced stringent regulations related with climate-risks to limit greenhouse gas (GHG) emissions and achieve carbon neutrality by 2050. The most important EU initiative is the European (EU) Emissions Trading Scheme (ETS), which from its formation in 2005 has radically changed the carbon emissions market. The regulation as it is formed in Phase III (2013-2019), allocates specific allowances to the firms participating in the scheme. The firms can consume these allowances for their operating process. In case of excess allowances, they can participate in the permits trading system to sell their surplus. On the other hand, certain firms need to purchase extra allowances in case they have consumed up to their capped amount. Based on this process, some firms will have a carbon credit / benefit from trading their surplus of permits whereas others will have a carbon cost being obliged to purchase additional allowances. Our study aims to identify the existence of a negative association between the carbon credit and default risk, in a sense that as long as a company benefits from the scheme, improving its cash-flows, the default risk is decreased. Using panel data from a sample of 52 unique firms over the period 2000-2019, we investigate such association. For the computation of default risk, we have utilized Altman’s z-score. To conclude on these results, several variables were examined to assess the size, profitability, leverage, price volatility and R&D expenses as means through which emissions can affect the default risk. Through our analysis, we indeed document a significant negative relationship between carbon benefit and default risk. To support further our analysis, we dive as well into the high carbon intensive firms, and more specifically we focus on firms operating in electricity sector, verifying again the existence of a statistically important and negative relationship of carbon credit and default risk. Lastly, robust analysis was performed utilizing an alternative default proxy to verify our results. Overall, our results suggests that carbon emissions pose credit risk consequences that should be worth considering by the different parties (stakeholders) for decisions making.

Subject :	Εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα Κίνδυνος αθέτησης Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ) Άδειες ρύπανσης CO2 emissions Default risk European Emission Trading System (EU ETS) European Union Allowance (EUA) Pollution permits

Date :	06-10-2022

Date Submitted :	22-11-2022

Date Accepted :	22-11-2022

Licence :

File: Tsikouridi_2022.pdf

Type: application/pdf

Login