Περίληψη : | Η Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της ΕΕ αποτελεί πλέον την πρωτεύουσα αντίδραση της Ένωσης σχετικά με την αντιμετώπιση εξωτερικών συγκρούσεων και κρίσεων. Σήμερα, η γεφύρωση των πολιτικών των Κρατών - Μελών σε μία ενοποιημένη προσέγγιση είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Με τις συγκρούσεις να πολλαπλασιάζονται και να κλιμακώνονται, μια προορατική και όχι απλά ανακλαστική πολιτική της ΕΕ πρέπει να συνδυάζει την έγκαιρη προειδοποίηση, την πρόληψη των συγκρούσεων, τη διαχείριση κρίσεων και την οικοδόμηση της ειρήνης εντός και εκτός της Ευρώπης, διαφυλάττοντας εν συνόλω τα συμφέροντα της Ένωσης.Αντικειμενικός σκοπός της μελέτης είναι να αναδείξει τις διαδικασίες υπό τις οποίες η Ένωση και τα Κράτη - Μέλη μπορούν να αναπτύξουν ικανότητες στους τομείς Ασφάλειας και Άμυνας, σε μια συλλογική προσπάθεια, οραματιζόμενοι στο μέλλον η ΈΕ να αποκτήσει τη δική της στρατιωτική αυτονομία, επιτυγχάνοντας σταδιακά την απεξάρτησή σας από άλλους κορυφαίους στρατηγικά παίκτες παγκοσμίως. The EU's Common Security and Defence Policy is now the EU's capital for dealing with external conflicts and crises. Today, the bridging of the policies of the Member States in an unified approach is more imperative than ever. With conflicts multiplying and escalating, a proactive rather than merely reflexive EU policy must combine early warning, conflict prevention, crisis management and peacebuilding within and outside Europe, safeguarding the EU's interests as a whole.The objective purpose of this study is to highlight the processes by which the Union and the Member States can develop capabilities in the fields of Security and Defense, in a collective effort, envisioning in the future the EU to acquire its own military autonomy, gradually achieving its own independence from other leading global strategic players.
|
---|