Περίληψη : | Η περιφερειακή οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα αποτελείται από ένα μίγμα κοινοτικών και εθνικών πολιτικών, που στοχεύουν στην άμβλυνση των ανισοτήτων μεταξύ, αλλά και εντός των περιφερειών. Η ροή πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς την Ελλάδα μέσω των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και πλήθους άλλων πρωτοβουλιών έχει συμβάλει σε σημαντικό αλλά και πάλι όχι επαρκή βαθμό στη σύγκλιση των Ελληνικών περιφερειών με τον εθνικό και τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Τα ισχυρά επενδυτικά κίνητρα στην περιφέρεια μέσω του Αναπτυξιακού και Επενδυτικού Νόμου, η υπεύθυνη διαχείριση και ο έλεγχος σε μία ενδυναμωμένη περιφερειακή διοίκηση μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο επιτάχυνσης της ανάπτυξης και συνεπακόλουθα της σύγκλισης μεταξύ των περιφερειών. Ο ρυθμός φυγής του πληθυσμού από την περιφέρεια προς τα αστικά κέντρα φαίνεται να έχει ανακοπεί σε μεγάλο βαθμό. Ο τουρισμός, την τελευταία τριετία αξιοποιώντας το ολυμπιακό κεκτημένο ανέκαμψε με σημαντική αύξηση εσόδων και αφίξεων έπειτα από την πτώση της περιόδου 2000-2004 και παρά τη σημαντική ανατίμηση του ευρώ. Μεγάλα έργα όπως ο αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη φαίνεται να τονώνουν περιοχές με μικρότερους βαθμούς ανάπτυξης και σύγκλισης. Πάνω από 80% των εισροών της Ελλάδας από το Δ' ΚΠΣ κατευθύνεται στην περιφέρεια. Ο ανασχεδιασμός των περιφερειών φαίνεται ότι σύντομα θα καταλήξει σε λιγότερες αλλά και ισχυρότερες και πιο λειτουργικές μονάδες με μεγαλύτερες δυνατότητες σχεδιασμού και παρέμβασης, ίσως και με καλύτερες δυνατότητες τεχνοκρατικής αξιοποίησης των εθνικών και κοινοτικών πόρων. Ζητούμενο αποτελεί και η βελτίωση του παράγοντα βιωσιμότητας της οικονομικής περιφερειακής ανάπτυξης με τρόπο που να μην απειλεί το περιβάλλον, ειδικά μετά τις μεγάλες φυσικές καταστροφές των τελευταίων ετών μέσα στο πλαίσιο της θεωρίας της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης.
|
---|