Περίληψη : | Στο πρώτο μέρος η έρευνα ασχολείται με το θεωρητικό υπόβαθρο του Crisis Management. Γίνεται μία ιστορική αναδρομή, προκειμένου να αναγνωριστούν οι ρίζες του Crisis Management. Η ιστορική αυτή διαδρομή ξεκινάει από την Ελλάδα των πόλεων-κρατών, αναφέρεται στα Ρωμαϊκά χρόνια, το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση και φτάνει μέχρι τη Βιομηχανική Επανάσταση, τον 20ο αιώνα και τις μέρες μας. Οι έννοιες της Κρίσης και του Crisis Management ορίζονται και επεξηγούνται στην επόμενη ενότητα. Αναλύεται επίσης τι είναι και τι δεν είναι το Crisis Management, καθώς και το που οφείλονται οι περισσότερες κρίσεις τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει το τμήμα της Διαχείρισης Κρίσεων. Εν συνεχεία περιγράφονται οι συνέπειες μιας κρίσης στην επιχείρηση και το προσωπικό. Τα χαρακτηριστικά που μπορεί να πάρει μία κρίση ποικίλουν. Εξαρτώνται τόσο από τον χαρακτήρα των ανθρώπων που γίνονται δέκτες τους, όσο και από το πόσο προετοιμασμένη είναι η επιχείρηση να αντιμετωπίσει μία κρίση. Η αντιμετώπιση κρίσεων, η οποία εξετάζεται στην τελευταία ενότητα, είναι μία πολυσύνθετη διαδικασία και απαιτεί εξαιρετικό σχεδίασμά από τον υπεύθυνο ή (συνήθως) την υπεύθυνη ομάδα. Η ομάδα διαχείρισης κρίσεων σχεδιάζει το Crisis Management Plan και το Crisis Communication Plan. Το πρώτο αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, τους έγγραφους κανόνες με τους οποίους θα δράσει η επιχείρηση, προκειμένου να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια κρίση. Το Crisis Communication Plan, το οποίο αποτελεί μέρος του Crisis Management Plan, συνιστά ένα οδηγό τόσο για την εσωτερική όσο και για την εξωτερική επικοινωνία. Ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση κρίσεων περιλαμβάνει ακόμα την δημιουργία ομάδων με συγκεκριμένες αρμοδιότητες, καθώς και την στελέχωση των ομάδων αυτών. Οι αρμοδιότητες των ομάδων αυτών ποικίλουν ανάλογα με την κρίση. Στο δεύτερο μέρος η έρευνα προχωράει στην ανάλυση της Μεθοδολογίας που χρησιμοποιήθηκε. Αναφέρεται και εξηγείται αναλυτικά ο τρόπος με τον οποίο το ερωτηματολόγιο πήρε την τελική του μορφή, καθώς και με ποιες μεθόδους θα γίνει η μέτρηση των αποτελεσμάτων. Ακολουθεί το τρίτο μέρος όπου αναλύονται οι απαντήσεις που δόθηκαν, από υψηλόβαθμα στελέχη εταιριών Δημοσίων Σχέσεων, στο ερωτηματολόγιο που τους διανεμήθηκε, με θέμα το Crisis Management. Από τις απαντήσεις αυτές προκύπτουν και ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα για το Crisis Management στην Ελλάδα. Στο τέλος της έρευνας παρατίθενται δυο παραρτήματα, καθώς και η βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε. Στο πρώτο παράρτημα παρουσιάζεται το ερωτηματολόγιο που διανεμήθηκε, ενώ στο δεύτερο αναγράφονται οι εταιρίες δημοσίων σχέσεων που έλαβαν μέρος στην έρευνα.
|
---|