| Περίληψη : | Το 1957 με τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (Ε.Ο.Κ.) τέθηκαν τα θεμέλια για την ανάπτυξη πολιτικών που είχαν ως στόχο την απουσία οποιουδήποτε ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα προκειμένου να επιτευχθεί η ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων που θα εξασφάλιζε οικονομική ευημερία για τους πολίτες των κρατών-μελών (κ-μ). Για την επίτευξη του οράματος μιας Ευρώπης δίχως ελέγχους στο εσωτερικό της ήταν προαπαιτούμενο η λήψη μέτρων για την εφαρμογή της ενισχυμένης επιτήρησης των εξωτερικών συνόρων και η διεξαγωγή έλεγχου στις οντότητες που επιθυμούν να τα προσπελάσουν. Συνεπώς, τα κ-μ και τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) προσβλέποντας σε μία ολοκληρωμένη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων με πλήρη κατάργηση των εσωτερικών ελέγχων έλαβαν κατάλληλες πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Στο δρόμο προς την υλοποίηση αυτής της πολιτικής ετέθησαν, από διάφορα κ-μ, ζητήματα απώλειας εθνικής κυριαρχίας καθώς θεωρούσαν ότι τα καθήκοντα ελέγχου και επιτήρησης έπρεπε να είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα των εθνικών αρχών. Όμως, οι μεταναστευτικές κρίσεις και η αύξηση του διασυνοριακού εγκλήματος πίεζαν προς την κατεύθυνση λήψης ριζοσπαστικών αποφάσεων οι οποίες τέθηκαν στο διαπραγματευτικό τραπέζι και αναμένεται να επηρεάσουν σημαντικά την κυριαρχία των κ-μ στον έλεγχο των εξωτερικών τους συνόρων.
In 1957 the Treaty of establishing the European Economic Community laid the foundations for developing policies related to free movement of goods, persons, services and capital by abolishing internal border controls, which could resulted in spreading prosperity among European citizens. In order to attain that vision it was prerequisite to implement enhanced surveillance at the external borders and to carry out checks on entities who wished to cross the borders. Looking forward to establish an integrated border management at the external borders and abolishing internal controls certain initiatives taken by the member-states and European Union institutions. Although, a certain number of MS raised concerns that this would entail a loss of national sovereignty because the MS believed that the authorization for the execution of border control and surveillance was an exclusive competence of the national authorities. However, the rise of cross border crime and the emerging migration crises applied pressure for radical decisions, which have been discussed at the negotiating table and are expected to affect the sovereignty of the MS in the field of border control.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.