| Περίληψη : | Η λήψη στρατηγικών αποφάσεων διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των οικονομικών και κοινωνικών επιδόσεων των οργανισμών. Η παρούσα μελέτη εξετάζει την αλληλεπίδραση μεταξύ των βασικών διαστάσεων της λήψης αποφάσεων -ορθολογισμός, διαίσθηση, πολιτική συμπεριφορά και στρατηγικοί στόχοι- και τον αντίκτυπό τους στα οργανωτικά αποτελέσματα. Διερευνά επίσης τον ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης (AI) ως εργαλείο και ως παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα αυτών των διαδικασιών. Καθώς οι τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης ενσωματώνονται όλο και περισσότερο στις επιχειρηματικές πρακτικές, η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί είτε να συμπληρώσει είτε να διαταράξει τα παραδοσιακά πλαίσια λήψης αποφάσεων είναι ζωτικής σημασίας. Η παρούσα μελέτη διερευνά αν η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμεύει ως πολύτιμο εργαλείο που βελτιώνει την ακρίβεια και την αποτελεσματικότητα της λήψης αποφάσεων ή αν η αλληλεπίδρασή της με ορισμένες διαστάσεις, όπως η πολιτική συμπεριφορά, θα μπορούσε ενδεχομένως να υπονομεύσει τους οργανωτικούς στόχους. Ενώ η τεχνητή νοημοσύνη συχνά επαινείται για την ικανότητά της να βελτιώνει την ακρίβεια και την αποτελεσματικότητα, η αλληλεπίδρασή της με οργανωτικές δυναμικές -όπως η πολιτική συμπεριφορά- μπορεί να περιπλέξει αυτό το δυναμικό. Με την εξέταση του κατά πόσον η τεχνητή νοημοσύνη υποστηρίζει ή υπονομεύει τους οργανωτικούς στόχους σε αυτά τα πλαίσια, η μελέτη εξετάζει την επικρατούσα υπόθεση ότι η τεχνητή νοημοσύνη είναι εγγενώς ευεργετική. Αυτή η διαφοροποιημένη εξέταση είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά σε περιβάλλοντα του πραγματικού κόσμου, όπου οι πολιτικές συμπεριφορές και προκαταλήψεις μπορούν να παρεμποδίσουν τις διορατικότητες που βασίζονται σε δεδομένα, διαμορφώνοντας τελικά τόσο την επιτυχία όσο και τους κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης στη λήψη στρατηγικών αποφάσεων.
Strategic decision-making plays a key role in shaping the economic and social performance of organizations. This study examines the interaction between the key dimensions of decision making - rationality, intuition, political behavior and strategic objectives - and their impact on organizational outcomes. It also explores the role of artificial intelligence (AI) as a tool and as a factor that can influence the effectiveness of these processes. As AI technologies are increasingly integrated into business practices, understanding how AI can either complement or disrupt traditional decision-making frameworks is crucial. This study explores whether AI serves as a valuable tool that improves the accuracy and efficiency of decision-making or whether its interaction with certain dimensions, such as political behavior, could potentially undermine organizational goals. While AI is often praised for its ability to improve accuracy and efficiency, its interaction with organizational dynamics - such as political behavior - can complicate this potential. By examining whether AI supports or undermines organizational goals in these contexts, the study tests the prevailing assumption that AI is inherently beneficial. This nuanced examination is crucial to understanding how AI can be effectively applied in real-world contexts where political attitudes and biases can impede data-driven insights, ultimately shaping both the success and risks of AI in strategic decision making.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.