| Περίληψη : | Η παρούσα διπλωματική εξετάζει τον ρόλο των επιτοκίων, του πληθωρισμού και της χρηματοπιστωτικής πίεσης στη διαμόρφωση της νομισματικής πολιτικής, εστιάζοντας στην εφαρμογή του Κανόνα Taylor και των παραλλαγών του στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωζώνη κατά την περίοδο 2008-2024. Η έρευνα αναλύει τις επιδράσεις των νομισματικών αποφάσεων κατά τη διάρκεια δύο σημαντικών οικονομικών κρίσεων—της Παγκόσμιας Χρηματοπιστωτικής Κρίσης του 2008 και της πανδημίας COVID-19—αναδεικνύοντας τις διαφορές στις στρατηγικές που υιοθέτησαν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve, Fed) και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).Θα αναλυθούν βασικοί οικονομικοί δείκτες, όπως τα επιτόκια, ο πληθωρισμός, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) και η ανεργία. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η Fed ακολούθησε μια πιο επιθετική και άμεση νομισματική πολιτική, μειώνοντας ραγδαία τα επιτόκια και εφαρμόζοντας εκτεταμένα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης. Αντίθετα, η ΕΚΤ υιοθέτησε μια πιο συντηρητική προσέγγιση, μειώνοντας τα επιτόκια με πιο αργό ρυθμό και διστάζοντας να εφαρμόσει μη συμβατικά μέτρα.Η εφαρμογή του Κανόνα Taylor στη μελέτη αποκαλύπτει σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των θεωρητικά βέλτιστων και των πραγματικών επιτοκίων, αναδεικνύοντας την επιρροή της χρηματοπιστωτικής πίεσης στη λήψη νομισματικών πολιτικών αποφάσεων. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι προληπτικές και αποφασιστικές νομισματικές παρεμβάσεις συμβάλλουν στην ταχύτερη οικονομική ανάκαμψη, ενώ οι αυστηρές και καθυστερημένες πολιτικές μπορούν να οδηγήσουν σε παρατεταμένη οικονομική στασιμότητα. Η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στον σχεδιασμό της νομισματικής πολιτικής και προτείνει κατευθύνσεις για μελλοντικές στρατηγικές των κεντρικών τραπεζών, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της διαχείρισης οικονομικών κρίσεων.
This thesis the role of interest rates, inflation, and financial stress in shaping monetary policy, focusing on the application of the Taylor Rule and its variations in the United States and the Eurozone during the period 2008-2024. The research analyzes the effects of monetary policy decisions during two major economic crises—the 2008 Global Financial Crisis and the COVID-19 pandemic—highlighting the differences in the strategies adopted by the U.S. Federal Reserve (Fed) and the European Central Bank (ECB).Using a quantitative methodology, the study analyzes key economic indicators such as interest rates, inflation, Gross Domestic Product (GDP), and unemployment, drawing data from official sources, including central banks and international financial institutions. The findings indicate that the Fed pursued a more aggressive and immediate monetary policy, rapidly lowering interest rates and implementing extensive quantitative easing programs. In contrast, the ECB adopted a more conservative approach, reducing interest rates more gradually and hesitating to implement unconventional measures.The application of the Taylor Rule in this study reveals significant deviations between theoretically optimal and actual interest rates, highlighting the influence of financial stress on monetary policy decisions. The results suggest that proactive and decisive monetary interventions contribute to a faster economic recovery, whereas restrictive and delayed policies may lead to prolonged economic stagnation. The study emphasizes the importance of financial stability in monetary policy design and proposes directions for future central bank strategies, particularly in the context of economic crisis management.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.