| Περίληψη : | Στην παρούσα εργασία ασχοληθήκαμε με την παρουσίαση του θεσμού των Αμοιβαίων Κεφαλαίων. Αναλύσαμε διεξοδικά και παρουσιάσαμε τη δομή, τις δυνατότητες και προοπτικές του θεσμού αυτού καθώς επίσης και το πλαίσιο λειτουργίας του. Συγκεκριμένα, στο 1ο κεφάλαιο κάνουμε μια αναλυτική περιγραφή των αμοιβαίων κεφαλαίων. Σχολιάζουμε τον τρόπο λειτουργίας των Ανωνύμων Εταιριών Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων (Α.Ε.Δ.Α.Κ.) και παρουσιάζουμε τις διάφορες κατηγορίες αμοιβαίων κεφαλαίων. Επιπλέον παρουσιάζουμε συνοπτικά πληροφορίες σχετικά με τα Ελεγκτικά και Εποπτικά Όργανα καθώς επίσης για το θεσμικό και φορολογικό καθεστώς που διέπουν τα αμοιβαία κεφάλαια. Στο 2ο κεφάλαιο κάνουμε μια βιβλιογραφική επισκόπηση των μεθοδολογιών αξιολόγησης αμοιβαίων κεφαλαίων. Θα αναφέρουμε μια σειρά μοντέλων όπως μονοπαραγοντικά, πολυπαραραγοντικά, καθώς επίσης και conditional models. Τα συγκεκριμένα μοντέλα έχουν να κάνουν με την αξιολόγηση της απόδοσης μιας επένδυσης χαρτοφυλακίων ή αμοιβαίων κεφαλαίων, με την ικανότητα του διαχειριστή αμοιβαίων κεφαλαίων στο συγχρονισμό (timing) με την αγορά, την επιλεκτικότητα (selectivity) καθώς επίσης και με το φαινόμενο της διαχρονικής συνέπειας της επίδοσης (persistence). Στο 3ο κεφάλαιο κάνουμε μια εμπειρική μελέτη εφαρμόζοντας κάποια από τα υποδείγματα του κεφαλαίου 2. Σκοπός του κεφαλαίου αυτού είναι η αξιολόγηση, αφενός της ικανότητας επιλογής αμοιβαίων κεφαλαίων και αφετέρου της αξιολόγησης της επίδοση του χαρτοφυλακίου. Συγκεκριμένα, επιλέγουμε ένα δείγμα από 40 αμοιβαία κεφάλαια και υπολογίζουμε την μη-φυσιολογική απόδοση (άλφα) για κάθε αμοιβαίο χρησιμοποιώντας τρία υποδείγματα από την βιβλιογραφία. Τα υποδείγματα αυτά είναι το υπόδειγμα του Jensen, το υπόδειγμα 3-παραγόντων των Fama & French και τέλος το υπόδειγμα 4-παραγόντων του Carhart. Στη συνέχεια επιλέγουμε για κάθε μοντέλο τα πέντε καλύτερα αμοιβαία με βάση τα άλφα, όπως περιγράφεται στο κεφάλαιο 3, και κατασκευάζουμε χαρτοφυλάκια. Ακολούθως, αξιολογούμε τα χαρτοφυλάκια με βάση το Sharpe ratio. Τέλος επαναλαμβάνουμε την διαδικασία εισάγοντας μια GARCH(1,1) διαδικασία σε κάθε ένα υπόδειγμα και εξετάζουμε κατά πόσο διαφοροποιούνται τα αποτελέσματα και με βάση πιο υπόδειγμα πετυχαίνουμε υψηλότερη τιμή του Sharpe ratio. Τέλος στο 4ο κεφάλαιο εισάγουμε την έννοια της επαναληπτικότητας (persistence) και εξετάζουμε για το δείγμα των 40 αμοιβαίων κεφαλαίων εάν υφίσταται η επαναληπτικότητα της επίδοσης του διαχειριστή. Για να κάνουμε τον έλεγχο αυτό θα εφαρμόσουμε δύο μεθόδους: α) το cross-product ratio (CPR) και β) τον έλεγχο ανεξαρτησίας χ 2 . Και οι δύο μέθοδοι βασίζονται στο πίνακα συνάφειας νικητών–ηττημένων (winners-losers contingency table analysis). Τον έλεγχο για την ύπαρξη ή μη επαναληπτικότητας θα τον κάνουμε για τα τρία καλύτερα υποδείγματα που θα προκύψουν με βάση το Sharpe ratio του κεφαλαίου 3.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.