| Περίληψη : | Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να εξετάσει, εμπειρικά, την σχέση ανάμεσα στην δομή της τραπεζικής αγοράς και την κερδοφορία των τραπεζών. Πιο συγκεκριμένα, εστιάζοντας στο ενοποιημένο τραπεζικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ελέγχει την φύση της επίδρασης της συγκέντρωσης στην τραπεζική κερδοφορία, με τη χρήση των κατάλληλων μέτρων (Herfindahl-Hirschman Index και δείκτης συγκέντρωσης των 5 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της αγοράς, CR5). Η κερδοφορία των τραπεζικών ιδρυμάτων εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέστη σημαντικές μεταβολές την τελευταία δεκαετία, δημιουργώντας το ερώτημα κατά πόσο αυτές οι μεταβολές προκλήθηκαν εξαιτίας της χρηματοοικονομικής κρίσης, η οποία ξεκίνησε στα τέλη του 2008, αλλά και από την αύξηση της συγκέντρωσης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Για τον έλεγχο των προαναφερθέντων ζητημάτων, εξετάσαμε ένα panel 222 εμπορικών τραπεζών από τα 28 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το διάστημα 2005-2016, χρησιμοποιώντας αριθμοδείκτες κερδοφορίας ενώ συμπεριλάβαμε και διάφορους προσδιοριστικούς παράγοντες των τραπεζικών κερδών. Κατασκευάστηκε μοντέλο δυναμικής φύσεως, έτσι ώστε να διερευνηθεί πιθανή εμμονή της κερδοφορίας των τραπεζών στην Ευρώπη, για την οικονομετρική εκτίμηση του οποίου εφαρμόστηκε μία παραλλαγή της Γενικευμένης Μεθόδου των Ροπών (System-GMM). Τα αποτελέσματα της ανάλυσης της εργασίας αποφάνθηκαν ότι δεν υπάρχει ένδειξη που να υποστηρίζει την υπόθεση Δομή-Συμπεριφορά-Αποδοτικότητα, όσον αφορά την ερμηνεία της σχέσης μεταξύ συγκέντρωσης (κλαδικής δομής) και ευρωπαϊκής τραπεζικής κερδοφορίας. Η κερδοφορία, όμως, επηρεάζεται θετικά από τα μερίδια αγοράς που κατέχουν οι τράπεζες στην εγχώρια αγορά, γεγονός που αποτελεί ένδειξη υπέρ της υπόθεσης Δύναμη στην Αγορά. Τέλος, δεν φαίνεται να προκύπτει άμεσος αντίκτυπος της χρηματοοικονομικής κρίσης στα τραπεζικά κέρδη και επιπλέον, τα κέρδη των τραπεζών εμφανίζουν μία μέτρια, σε βαθμό, εμμονή.
The purpose of this dissertation thesis is to, empirically, examine the relationship between market structure and profitability in banking. More specifically, by focusing on a consolidated European Union banking system, it examines the nature of the effect of market concentration on banking profitability, with the use of the appropriate concentration measures (Herfindahl Hirschman Index and concentration ratio of the 5 largest firms in the market, CR5). The profitability of banking institutions inside the European Union experienced significant changes in the last decade, creating an argument about how much of the changes were caused by the financial crisis, that begun in late 2008, and also by an increase in concentration of the European banking system. To test the above - mentioned issues, we examined a panel of 222 commercial banks in the 28 member countries of the European Union, for the 2005-2016 period, using profitability ratios while including a set of different determinants of banks’ profits. Α dynamic model was constructed in order to investigate the possibility of persistence of banking profitability in Europe and for its econometric estimation a variation of the Generalized Method of Moments was implemented (System-GMM). The results from the empirical analysis showed that there is no indication to support the Structure-Conduct-Performance paradigm, concerning the interpretation of the relationship between concentration (market structure) and European banking profitability. However, profitability is affected by the market shares of the banks in their domestic market, an indication that is in favor of the Relative Market Power hypothesis. Lastly, it seems that no direct impact associated with the financial crisis occurs on banks’ profits and furthermore, these profits exhibit a moderate degree of persistence.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.