| Περίληψη : | Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετάται η επίδραση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, για το κλάδο της παιδικής ένδυσης. Συγκεκριμένα εξετάζεται η συσχέτιση της ανταγωνιστικής στρατηγικής και της απόδοσης της επιχείρησης σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης. Το παιδικό ένδυμα εντάσσεται στον ευρύτερο κλάδο της ένδυσης. Ο εν λόγω κλάδος είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος και αποτελεί ένα ιδιάζων κομμάτι της Ελληνικής οικονομίας, και αυτό οφείλεται κυρίως στη διασύνδεσή του με άλλους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας, καθώς επίσης στο μεγάλο αριθμό εργαζομένων που απασχολείται σε αυτόν. Ο κύριος όγκος των επιχειρήσεων του κλάδου είναι ως επί το πλείστον μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες δραστηριοποιούνται στη παραγωγή ή και εισαγωγή παιδικών ενδυμάτων. Το θέμα έχει ιδιαίτερη σημασία τόσο σε θεωρητικό όσο και πρακτικό επίπεδο. Το εξωτερικό περιβάλλον των επιχειρήσεων μεταβάλλεται συνεχώς και με ταχείς ρυθμούς. Οι προσδοκίες των πελατών αλλάζουν, η τεχνολογία εξελίσσετε, για αυτό το λόγο οι επιχειρήσεις πρέπει να είναι ευέλικτες και άμεσα προσαρμόσιμες με σκοπό να εντοπίζουν και να συνθέτουν εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για το σχεδιασμό και εφαρμογή της στρατηγικής τους. Η στρατηγική είναι βασικό συστατικό της επιχειρησιακής επιτυχίας. Είναι αυτή που θέτει κατευθύνσεις, συντονίζει τις δραστηριότητες της επιχείρησης, συγκεντρώνει της προσπάθειες της. Είναι ο τρόπος στο να απαντηθεί το ερώτημα πως θα πραγματοποιηθούν οι στόχοι της επιχείρησης. Μέσω αυτής η επιχείρηση αποκτά θέση απέναντι στον ανταγωνισμό η οποία μπορεί να της προσδώσει ένα βιώσιμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Το ερευνητικό πλαίσιο της εργασίας βασίστηκε στη διερεύνηση τριών υποθέσεων. Πρώτον αναζητήθηκε κατά πόσο μια συγκεκριμένη ανταγωνιστική στρατηγική βάσει του τυπολογίου του Porter επιφέρει αξιοσημείωτη απόδοση στην επιχείρηση. Δεύτερον εάν ένας συνδυασμός δυο βασικών ανταγωνιστικών στρατηγικών της κλασικής θεώρησης του Porter αποδίδει καλύτερα έναντι μιας μεμονωμένου τύπου στρατηγικής. Τρίτον κατά πόσο σχετίζεται η απόδοση της επιχείρησης με τους παρακάτω παράγοντες: α) χρήση νέων τεχνολογιών, β) ανάπτυξη επιχείρησης. Η ανεξάρτητη μεταβλητή, στρατηγική των επιχειρήσεων, προσεγγίστηκε μέσω της χρήσης του εργαλείου των ανταγωνιστικών μεθόδων Dess & Davis (1984) το οποίο αποτελεί το θεμελιώδες συστατικό των στρατηγικών του Porter. Η εξαρτημένη μεταβλητή, απόδοση των επιχειρήσεων, προσεγγίστηκε ως πολυδιάστατο φαινόμενο για αυτό το λόγο μετρήθηκε βάσει διαφόρων διαστάσεων της απόδοσης λαμβάνοντας υπόψη τις υποκειμενικές εκτιμήσεις των ερωτώμενων βασιζόμενοι στην εικόνα της επιχείρησής τους. Για το σκοπό της παρούσας έρευνας συντάχθηκε δομημένο ερωτηματολόγιο ηλεκτρονικής μορφής ώστε να διευκολύνει τόσο στην συλλογή στοιχείων όσο και την ποσοτική τους ανάλυση. Ο πληθυσμός (57 επιχειρήσεις) από όπου εξήχθη το δείγμα μέσω τυχαίας δειγματοληψίας (26 επιχειρήσεις) ήταν βασισμένο στα δεδομένων της ICAP DATABANK, και τη βάση δεδομένων του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής – Ετοίμου Ενδύματος Ελλάδος (ΣΕΠΕΕ). Η ανάλυση των συλλεχθέντων στοιχείων ολοκληρώθηκε σε δυο στάδια. Στο πρώτο διενεργήθηκε έλεγχος εγκυρότητας και αξιοπιστίας των διατεταγμένων κλιμάκων μέτρησης του δομημένου ερωτηματολογίου, ενώ στο δεύτερο στάδιο διενεργήθηκε στατιστική ανάλυση μέσω δυο μοντέλων γραμμικής παλινδρόμησης με σκοπό να εντοπιστούν οι σχέσεις μεταξύ των εξαρτημένων και των ανεξάρτητων μεταβλητών που εξήχθησαν από την παραγοντική ανάλυση. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τις στατιστικές αναλύσεις εμφάνισαν τη χρήση δυο ανταγωνιστικών στρατηγικών βάσει της κλασσικής θεώρησης του Porter (στρατηγική εστίασης με κόστος, στρατηγική εστίασης με διαφοροποίηση) και ένα συνδυασμό ηγεσίας κόστους και διαφοροποίησης (υβριδική). Από πλευράς απόδοσης της επιχείρησης προέκυψαν δυο διαστάσεις (απόδοση σε όρους κέρδους, και όρους αγοράς). Από τις αναλύσεις των μοντέλων φάνηκε πως καμία στρατηγική δεν παίζει σημαντικό ρόλο στη κερδοφορία της επιχείρησης. Ενώ αντίθετα στην απόδοση σε όρους αγοράς, τόσο η υβριδική στρατηγική, όσο και η στρατηγική εστίασης με διαφοροποίηση συναινούν στην αύξηση του μεριδίου της επιχείρησης. Τέλος όσον αφορά τους παράγοντες α) χρήση νέων τεχνολογιών, και β) ανάπτυξη επιχείρησης, σε επίπεδο εταιρικής απόδοσης κανένας από τους δυο δεν εμφάνισε στατιστικά σημαντική συσχέτιση. Ενώ σε επίπεδο απόδοσης σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές και οι δυο παράγοντες παρουσίασαν ασθενή στατιστικά σημαντική συσχέτιση.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.