| Περίληψη : | The research aim of the present dissertation deals with the widespread problem of non-performing loans (NPLs), which is a highly debated, specialized and multi-level issue for several regional Euro-zone economies, such as the Greek one. Effective management of not only non-performing loans but also non-performing exposures by financial institutions is one of the biggest challenges they face, as it is of utmost importance to quickly restore financial stability, improve market confidence and credit in the financial sector as well as enhancing the ability of the banking sector to finance the economy and thus lead to a sustainable economic recovery.The Greek banking system today still maintains high levels of non-performing loans compared to the average of the countries of the European Union and the need for a solution is urgent and necessary. Since the beginning of the Greek debt crisis with very high levels of NPLs, the main ways of dealing with it have been sales, write-offs and provisioning, reaching their current effort through the “Hercules” resolution plan.An attempt is made to lay out the key concepts that introduce us to the problem of non-performing loans and an overview of the recent financial crises that have hit the international, European and domestic economies and banking systems, leading to high sizes of non-performing loans as a result of borrowers being consistent with their obligations as well as with the banks in terms of lending sizes. In addition, an analysis of the existing regulatory and monitoring framework to which the Greek banking system is subject in terms of identifying, managing and addressing the high level of NPLs is provided. In addition, the current overview of the Greek banking system and the operational targets they have set for reducing the volumes of NPLs for the next 3 years are presented. Finally, a hypothetical corporate debt restructuring approach based on real resolution cases is given.
Ο ερευνητικός σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας ασχολείται με το εκτεταμένο πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, το οποίο είναι ένα ζήτημα που συζητείται σε μεγάλο βαθμό, εξειδικευμένο και πολυεπίπεδο για πολλές περιφερειακές οικονομίες της Ευρωζώνης, όπως η Ελληνική. Η αποτελεσματική διαχείριση όχι μόνο των μη εξυπηρετούμενων δανείων αλλά και των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, καθώς είναι εξαιρετικά σημαντικό να αποκατασταθεί γρήγορα η χρηματοπιστωτική σταθερότητα, να βελτιωθεί η εμπιστοσύνη της αγοράς και οι πιστώσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα καθώς ενισχύει την ικανότητα του τραπεζικού τομέα να χρηματοδοτήσει την οικονομία και να οδηγήσει έτσι σε βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη.Το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα διατηρεί σήμερα υψηλά επίπεδα μη εξυπηρετούμενων δανείων σε σύγκριση με τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ανάγκη για λύση είναι επείγουσα και αναγκαία. Από την αρχή της Ελληνικής κρίσης χρέους με πολύ υψηλά επίπεδα μη εξυπηρετούμενων δανείων, οι κυριότεροι τρόποι αντιμετώπισής τους ήταν οι πωλήσεις, οι διαγραφές και οι προβλέψεις, οι οποίες κατέληξαν στην τρέχουσα προσπάθεια τους μέσω του σχεδίου εξυγίανσης «Ηρακλής».Καταβάλλεται προσπάθεια να δοθούν οι βασικές έννοιες που μας οδηγούν στο πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων και μια επισκόπηση των πρόσφατων χρηματοπιστωτικών κρίσεων που έπληξαν τις διεθνείς, ευρωπαϊκές και εγχώριες οικονομίες και τα τραπεζικά συστήματα, οδηγώντας σε υψηλά μεγέθη μη εξυπηρετούμενων δανείων που προκύπτουν ως αποτέλεσμα της μη συμμόρφωσης των δανειοληπτών με τις υποχρεώσεις τους καθώς και των τακτικών που υιοθετούν οι τράπεζες όσον αφορά τα μεγέθη δανεισμού. Επιπλέον, παρέχεται ανάλυση του υφιστάμενου ρυθμιστικού και εποπτικού πλαισίου στο οποίο υπόκειται το ελληνικό τραπεζικό σύστημα όσον αφορά τον εντοπισμό, τη διαχείριση και την αντιμετώπιση του υψηλού επιπέδου των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Επιπλέον, παρουσιάζεται η τρέχουσα επισκόπηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και οι επιχειρησιακοί στόχοι που έχουν θέσει για τη μείωση του όγκου των μη εξυπηρετούμενων δανείων για τα επόμενα 3 χρόνια. Τέλος, δίνεται μια υποθετική προσέγγιση αναδιάρθρωσης εταιρικού χρέους που βασίζεται σε πραγματικές περιπτώσεις επίλυσης προβληματικών λειτουργιών και ανοιγμάτων.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.