Περίληψη : | Despite their differences, the defaults of modern Greece were following the same path: The common war conflicts were demanding huge war expenses financed via external borrowing leading to external deficit’s and debt’s accumulation. The outburst of an economic crisis was leading to an increase in interest rates, to the exclusion from the financial markets and to default. Moreover, it is remarked that the loans of the independence along with the revolutionary played the role of the “Original Sin” as they undermined the Greek credibility for the following years. Regarding the recent Greek debt crisis , the “Macroeconomic Populism” during the ‘80s decade along with the huge external borrowing during the first years of ’00s, and the inability of the Eurozone to be an Optimal Currency Area are described as substantial caused of the crisis. Also, it is remarked that the austerity policy proposed by the troika led the economy into a deep recession and to fall into a Mundellian Trap. Reforming the taxation system and the public sector would be a solution as it would facilitate the foreign investments. Finally, many reforms and the prudent management of the EU financial aid would stem a debt crisis ought to COVID pandemic. Η έκβαση των πτωχεύσεων της σύγχρονης Ελλάδος, παρά τις κατά καιρούς διαφορές ακολουθούσε μια συγκεκριμένη πορεία αιτίου-αιτιατού: Οι συχνές πολεμικές συγκρούσεις απαιτούσαν σημαντική αύξηση των στρατιωτικών δαπανών η οποία εξυπηρετείτο μέσω εξωτερικού δανεισμού που οδηγούσε σε συσσώρευση εξωτερικού χρέους και ελλειμμάτων. Το ξέσπασμα μιας οικονομικής κρίσης οδηγούσε σε αύξηση επιτοκίων και κόστους δανεισμού, σε αποκλεισμό από τις αγορές και συνεπώς στην πτώχευση. Παράλληλα , συμπεραίνεται ο ρόλος των δανείων της Επανάστασης και της Ανεξαρτησίας ως «προπατορικό αμάρτημα» καθότι υπονόμευσαν την μετέπειτα πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Σε ότι αφορά στην πρόσφατη κρίση χρέους συμπεραίνεται σαν καταλυτικός της παράγοντας η έλλειψη μεταρρυθμίσεων σε συνδυασμό με τον υπερβολικό εξωτερικό δανεισμό κατά την δεκαετία του 1980-1990 («Μακροοικονομικός Λαϊκισμός») ,ο υπερβολικός δανεισμός λόγω χαμηλών επιτοκίων στις αρχές του 2000, η αδυναμία της ΕΕ να επιτελέσει τον ρόλο βέλτιστης νομισματικής περιοχής και η βύθιση της οικονομίας σε βαθειά ύφεση εξαιτίας των προτεινόμενων οικονομικών πολιτικών από τους δανειστές, βυθιζόμενη σε Μαντελιανή παγίδα .Ως λύση προτείνεται η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος και του δημοσίου τομέα με σκοπό την προσέλκυση επενδύσεων . Τέλος η αποφυγή μιας κρίσης χρέους λόγω COVID-19 , βασίζεται στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων μαζί με την ορθή αξιοποίηση του κοινοτικού πακέτου στήριξης.
|
---|