| Περίληψη : | Εν μέσω των έκτακτων συνθηκών της πανδημίας του Covid-19, η παρούσα διπλωματική εργασία εκπονήθηκε με σκοπό να διερευνηθούν οι αντιλήψεις και οι εμπειρίες που βίωσαν οι εργαζόμενοι κατά την τηλεργασία τους το διάστημα αυτό, καθώς και για να μελετηθεί πώς οι παράγοντες αυτοί επηρέασαν την απόδοσή τους. Στο πλαίσιο αυτό, διεξήχθη έρευνα για το σκοπό της οποίας αξιοποιήθηκαν δύο ερωτηματολόγια, το καθένα από τα οποία προωθήθηκε σε προϊσταμένους ή σε υφισταμένους. Συλλέχθηκαν ειδικότερα, από 16 εταιρίες δεδομένα από υφιστάμενους σχετικά με τις εμπειρίες τους κατά την απομακρυσμένη εργασία εν μέσω πανδημίας, καθώς και δεδομένα από τους προϊστάμενούς τους σχετικά με την απόδοσή του καθενός υπό τις ίδιες συνθήκες. Στόχος της έρευνας ήταν να διερευνηθούν τελικά πως οι εμπειρίες και οι αντιλήψεις των τηλεργαζόμενων επηρέασαν την απόδοσή τους, το διάστημα της πανδημίας στο σύνολό της, αλλά και πως επηρέασαν συγκεκριμένα καθεμία από τις τρεις διαστάσεις της απόδοσης, δηλαδή την ατομική ικανότητα, την ατομική προσαρμοστικότητα και την ατομική προδραστικότητα στην εργασία. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν την αρνητική συσχέτιση της εργασιακής εξουθένωσης με τη χρονικής ευελιξία, την υποστήριξη του προϊσταμένου και την εργασιακή δέσμευση και από την άλλη τη θετική συσχέτιση της χρονικής ευελιξίας με την υποστήριξη του προϊσταμένου και τη λειτουργική ευελιξία. Θετικά βρέθηκε να συσχετίζεται ακόμη η υποστήριξη του προϊσταμένου με τη λειτουργική ευελιξία και την εργασιακή δέσμευση. Όσον αφορά την εργασιακή απόδοση, η μοναδική στατιστικά σημαντική σχέση που βρέθηκε ήταν αυτή της ατομικής προσαρμοστικότητας στην εργασία με την εργασιακή δέσμευση. Τέλος, προέκυψε ότι στις υπό μελέτη συνθήκες η λειτουργική ευελιξία είναι ο ισχυρότερος προβλεπτικός παράγοντας της διάστασης της ατομικής ικανότητας στην εργασία, ενώ η εργασιακή δέσμευση της ατομικής προσαρμοστικότητας στην εργασία. Αναφορικά με την ατομική προδραστικότητα στην εργασία δεν εντοπίστηκε κάποιο σημαντικό προβλεπτικό χαρακτηριστικό για αυτή.
Within the unexpected circumstances of the Covid-19 pandemic, this thesis was conducted to explore the perceptions and experiences of remote employees during this period and to study how the aforementioned factors affected employee performance. Therefore, a survey was conducted for the purpose of which two questionnaires were used. Each of the questionaries was distributed to supervisors or subordinates. More specifically, a sample from 16 companies has been used for data collection. The subordinates who participated in the study completed a questionnaire on their experiences regarding remote work during pandemic, while their supervisors completed another one regarding the performance of the first ones. The aim of the study is to investigate how remote workers' experiences and perceptions influenced their performance during the pandemic, and how these experiences influenced each one of performance dimensions, namely individual task proficiency, individual task adaptability and individual task proactivity. The results indicated the negative relationship between burnout and the variables of temporal flexibility, supervisor support and work engagement and on the other hand the positive relationship between temporal flexibility and the variables of supervisor support and operational flexibility. Positively correlated was also the variable of supervisor support and the variables of operational flexibility and work engagement. As far as performance is concerned, the only statistically significant relationship found, was that of individual task adaptability with work engagement. Finally, it was found that operational flexibility was the strongest predictor of the dimension of individual task proficiency, while work engagement was the strongest predictor of individual task adaptability. Regarding individual task proactivity, no significant predictor was identified for it.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.