Περίληψη : | Η εργασία αυτή έχει στόχο να εξερευνήσει το δόγμα της Responsibility to Protect και τηναποτελεσματικότητά του στην αντιμετώπιση εκτεταμένων ανθρωπιστικών κρίσεων. Για ναεπιτευχθεί αυτό θα προβούμε στις εξής ενέργειες. Αρχικά θα αναλύσουμε το δόγμα τηςResponsibility to Protect προκειμένου να κατανοήσουμε την ιστορία του, την ιδεολογία του, τοντρόπο λειτουργίας του και την νομική του βάση. Στη συνέχεια θα αναλύσουμε τη διαδικασίαDisarmament, Demobilisation and Reintegration που έλαβε χώρα στο Burundi με βάση αυτό, μεσκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων για την επιτυχία της βραχυπρόθεσμα αλλά καιμακροπρόθεσμα. Τα συμπεράσματα αυτά θα μας βοηθήσουν στην αξιολόγηση της Responsibility toProtect ως μέσου οριστικής αντιμετώπισης εκτεταμένων ανθρωπιστικών κρίσεων και των αιτίωνπου οδήγησαν σε αυτές. Όπως θα δούμε, τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα που μπορεί να φέρει ηResponsibility to Protect δεν εγγυώνται απαραίτητα και την επίτευξη εκείνων των δομικώναλλαγών στην κουλτούρα, την οικονομία και τη διακυβέρνηση της χώρας οι οποίες θα εξασφάλιζανμακροχρόνια την ειρήνη και τη σταθερότητα στη περιοχή. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθείμέσω της μακροχρόνιας επένδυσης στην χώρα όσον αφορά την διατήρηση και επέκταση τωνκεκτημένων από την εφαρμογή της Responsibility to Protect και πιθανώς την επανεφαρμογήσυγκεκριμένων αρχών της όποτε αυτές κρίνονται αναγκαίες για αυτόν τον σκοπό. This paper aims to study the Responsibility to Protect doctrine and its effectiveness towardscombating extensive humanitarian crises. To achieve that we will first begin by analysing the coreelements of the Responsibility to Protect doctrine so as to comprehend its origins, its ideology, itsmodus operandi and its legal basis. Moving on, we will examine the Disarmament, Demobilisationand Reintegration process that took place in Burundi in accordance to this doctrine. By reviewingits results we will be able extract the information necessary in order to evaluate if and how theResponsibility to Protect is able to halt a humanitarian crisis and correct the underlying causes thathave led to it. In conclusion, the short-term results of the application of the Responsibility to Protectdo not necessarily mean the full realisation of the structural changes in culture, economy andgovernance which would ensure stability and peace in the country that was in crisis. This issomething that can only be achieved through the long-term investment in maintaining andexpanding the reforms that the application of the Responsibility to Protect has brought forth andpossibly the reapplication of some of its tenets if such an action is deemed necessary for this cause.
|
---|